Ahozko historia

Ahozko historia, Historia motarik zaharrena bazen ere, XX. Mendearen bigarren erdira arte ez zuen historialarien artean baliagarritasunik lortu. Gaur egun gero eta gehiago erabiltzen den iturri historikoa da.

Ahozko historia gizabanakoei, familiei, gertakari garrantzitsuei edo eguneroko bizitzari buruzko informazio historikoa biltzea eta aztertzea da, aurreikusitako elkarrizketetan audiogelak, bideoak edo transkripzioak erabiliz. Elkarrizketa horiek iraganeko gertakarietan parte hartu duten edota antzeman diren pertsonekin egiten dira, eta horien oroitzapenak eta pertzepzioak etorkizuneko belaunaldien aurrekari gisa gordeko dira. Ahozko historiak perspektiba desberdinetako informazioa lortzeko ahalegintzen du eta horietako gehienak idatzitako iturrietan ezin ditu bilatzen. Ahozko historia ere modu horretan biltzen den informazioa eta idatzizko lana (argitaratua edo argitaragabea) aipatzen du, sarritan artxibategietan eta liburutegi handietan oinarrituta. Ahozko Historiak (AH) aurkezten duen jakintza berezia da, elkarrizketatuaren ikuspuntuak, pentsamenduak iritziak eta ulermena modu primarioan partekatzen dituelako.

Terminoa batzuetan zentzu orokorretan erabiltzen da gertakari batzuen inguruko informazioari buruz, besteek esaten dutenaren arabera, baina historialariek normalean hori ahozko usadiotzat hartzen dute.